Goed Genoeg

"Het is goed het is genoeg

Ik ben meer dan goed genoeg

Het is goed meer dan genoeg

Ik ben meer dan goed genoeg

Want ik ben

Hier zoals ik ben

Met alle glans en rafelranden

Mijn manier van houden van” 
Wende Snijders: Het is genoeg

Precies deze zinnen vormen voor mij een uitdaging. Ik heb de afgelopen jaren stappen gezet in het omarmen van mezelf, precies zoals ik ben. Betekent dat dat het klaar is? Nee, zeker niet! De reis waar het leven toe uitdaagt, gaat wat mij betreft over iedere keer opnieuw nieuwsgierig zijn op het moment dat ik word getriggerd. Op het moment klinkt ook iets te mooi, zo kort mogelijk na het moment dat ik getriggerd word ;)
 
Dat is wat mij betreft waar groei over gaat. Niet over het streven om klaar te zijn of verlicht of iets in die geest. Maar over de bereidheid om in het leven zoals het zich aandient, te voelen waar het schuurt, stagneert en daar dan mee aan de slag te gaan.
 
Voor mij ging het afgelopen jaar vooral over hoe mijn plek in te nemen, precies zoals ik ben. Ik ken mezelf als iemand die graag doet, regie heeft en stuurt. En dat kan ik ook best goed.

In het afgelopen jaar werd ik echter uitgedaagd om het ‘anders’ te gaan doen. Zowel fysiek als mentaal leek de rek eruit. Het bracht me bij de vraag of ik het ‘allemaal’ nog wel zou kunnen ‘volhouden’. Dat klinkt meer als overleven dan als leven. En precies dat gaf me het zetje om op onderzoek te gaan. Het zal toch niet zo zijn dat ik op mijn 56e klaar ben, terwijl ik meer geniet dan ooit? Ik ging op zoek naar de juiste medische begeleiding, deed een boks therapiesessie, keerde mezelf binnenstebuiten tijdens intervisie en supervisie. In de zomer ging het opeens heel slecht met mijn moeder en leek het erop dat ze het niet zou gaan redden. Maar ook zij wist te verrassen. Ze is er nog, met heel veel gezondheidsverlies en met een positieve inslag geniet ze van wat er nog wel is, hoe inspirerend!

 
Wat ik het afgelopen jaar leerde, is dat ik, wanneer ik werkelijk mijn innerlijke beweging volg, thuiskom bij mezelf. Dat ik minder doe en meer ‘ben’ en dat mijn impact daarmee enorm is toegenomen. Zo hielp mijn lijf me om af te remmen, stil te staan en waar te nemen. In mij en om mij. Dat is voor mij de genade van ouder worden. Van doen naar zijn. 
 
Mijn allereerste kennismaking met de Latifa-reis was toen ik als deelnemer meeging in oktober 2019, ter voorbereiding als reisbegeleider. In die week ontdekte ik de zachte kracht van de Latifa. Aan het einde van die week ervoer ik, voor het eerst in mijn leven, een zachtheid in en voor mezelf die ik het best kan omschrijven als ‘tederheid’. Dat gevoel was zo bijzonder, dat neem ik nog iedere dag met me mee.
 
Heel graag ontmoet en begeleid ik jou in jouw reis met de Latifa van 15-21 juni aanstaande, waar ik je samen met Anna verwelkom in het zonovergoten Andalusië. Laten we samen gaan onderzoeken en genieten in deze bijzondere reis!