Mijn gedachten zijn wat onrustig, ik denk aan thuis ‘gaat alles wel goed daar zonder mij?’. Ik stap vroeg mijn auto in, mijn vlucht gaat al vroeg en ik wil graag op tijd aankomen op het vliegveld. Vooraf heb ik al een plek gereserveerd op een parkeerplaats buiten het vliegveld. In het donker kom ik de parkeerplaats oprijden. Als ik uitstap, komt er een wat oudere man aanstrompelen. Hij zegt: ‘zet je auto maar in een gaatje waar het past’. Dat doe ik braaf en ik haal mijn koffer uit mijn auto en loop naar het busje toe waarmee ik naar het vliegveld gebracht wordt. De oudere man die aan kwam strompelen trapt flink het gaspedaal in en zo arriveer ik ruim op tijd op het vliegveld.
Eenmaal door alle verplichte controles vind ik een plek om te wachten. Het duurt NOG een tijdje tot mijn vliegtuig vertrekken gaat. Op mijn wachtplekje komen weer mijn onrustige gedachten terug: ‘doe ik hier wel goed aan?’. Een eerste reis na mijn scheiding met een groep andere mensen, maar ook naar een land waar ik nooit ben geweest. ‘Ga ik dit wel leuk vinden?’, want ik ben ook de enige man van het gezelschap, weet ik sinds de namen van mijn medereizigers bekend werden.
Na een prima vlucht kom ik aan op het vliegveld. Daar ga ik nu de andere reisgenoten ontmoeten. ‘Als ze maar gezellig zijn en een beetje humor hebben’ denk ik. Eenmaal in de aankomsthal, zie ik Anna, die op ons wacht, en volgt ook de eerste ontmoeting met mijn medereizigers. Gelukkig ‘ze’ vallen mee… 😊
De transfer verloopt voorspoedig en wij komen aan op een (h)eerlijke plek. Als ik uitstap, voel ik direct de zonnestralen mijn gezicht verwarmen. Eindelijk weer zon en wat een uitzicht heeft deze locatie!! En ook is er een fijn zwembad. Mijn onrustige gedachten worden al wat kalmer. Uiteindelijk komt er een rust over mij heen, want op deze plek kan ik beslist aarden en ontspannen.
‘Waarom heb je je ingeschreven voor deze reis?’, wordt mij gevraagd. De korte versie is: 'tijd voor mijzelf'. In de laatste jaren van mijn huwelijk ben ik mijzelf steeds meer kwijtgeraakt. Ik ben/was een man en vader die alles geeft voor zijn gezin of de ander, maar daarin zichzelf vergeet. Helaas is het niet gelukt om mijn huwelijk te redden. Dus we hebben samen besloten om uit elkaar te gaan. Alle stappen van afscheid nemen en losmaken hebben mij veel energie gekost. Want naast dat het iets met mij doet, heeft alles ook impact gehad en nog steeds op mijn kinderen. ‘ik doe mijn kinderen nooit een scheiding aan’, zei ik altijd, en toch..
Tijdens de reis laat ik mij leiden door het programma van de week: Door de combinatie van de groepssessies, de gesprekken met elkaar, en ook het weer nemen van afstand, merk ik dat ik mijzelf momenten van rust toesta. En door deze combinatie wordt mij duidelijk dat ik deuren mag gaan afsluiten. Het dichtdoen van een deur en het afscheid nemen van situaties, gedachten, overtuigingen hebben mij geholpen het gebeurde een plek te geven.
Nieuwe Deuren Openen
Ook ervaar ik tijdens deze week dat ik juist met nieuwe inzichten en inspiratie, ook nieuwe deuren mag openen. Ik had na een visualisatie-oefening een sleutel van klei gemaakt. Eerst wist ik niet wat ik hiermee moest, wat de boodschap was. Tijdens een middagwandeling echter, zie ik in de verte een vervallen huis staan. Een huis dat door de jaren heen steeds meer in verval is geraakt. Ik klim dichterbij en zie ineens een oude deur, die tussen de puinstukken nog steeds overeind staat. Dan weet ik: dit is de plek om mijn sleutel achter te laten. Een mooi symbool én reminder voor mijzelf, dat de deur geopend mag worden..
Dit ritueel heeft een magische uitwerking voor mij, want het werkt tijdens de verdere week (en nog steeds!) in mij door. Er is innerlijke ruimte ontstaan en deze ruimte geeft inspiratie en helderheid om te formuleren wat ik als mens, man en vader te doen heb. Ik mag ruimte innemen en nieuwe deuren openen. En ook mag ik andere mensen helpen in het vinden van hun persoonlijke sleutel. Een sleutel om zelf ook nieuwe deuren te openen.
En dit inzicht neem ik mee. Ook als ik in april samen met Anna de Latifa-reis ga begeleiden, waar ik mij enorm op verheug. Ben jij ook toe aan een moment van rust, het afscheid durven nemen van pijnlijke situaties of dingen die niet meer passen. Ben jij eraan toe om nieuwe deuren voor jezelf te openen? Dan gaan we elkaar vast ontmoeten tijdens een van onze reizen!
Tot op reis,
Reactie schrijven